Hieronder nog een overzicht van nieuw werk gedurende mijn werkbijdrage jongtalent.
allen onderdeel van mijn doorlopende serie “op zoek naar de verloren tijd”,
met als titels: Fade out, Een Liefde voor.. en Waiting For Godot
Verantwoording deel titel “opzoek naar de verloren tijd”
Een Liefde voor..
Dit zijn werken die zich voornamelijk in de verlangende staat bevinden. Het zijn werken die enkel de belevenis van mijn innerlijks tijd, vol herinneringen en verlangens tonen. Vaak in een verlangd landschap vol fallische vormen. Waarin lichamen en aanrakingen met elkaar verbonden zijn en tegelijkertijd een zekere weerstand tonen. Het is eigenlijk een landschap wat zich vooral afspeelt in mijn hoofd dus een landschap vol gevoelens, gedachtes en emoties van een verloren tijd
Fade out…
Dit werk gaat over twee werelden die samen komen, maar tevens ver van elkaar afstaan. Een wereld tussen leven en dood, oud en jong. Twee werelden die naar elkaar verlangen maar tevens ver van elkaar afstaan en afgesloten worden van een gezamenlijke tijd. Twee werelden die zich enkel bevinden in een innerlijke waarin ze verlangen en daarbuiten het besef en angst hebben van dood, onbereikbaarheid vergankelijkheid. De lijnen in de tekeningen tonen de twee verschillen van lichamen en gevoelens. Een is jong, angstig, onrustig, zoekend en verlangend de ander oud, verlangend, rustig, berustend en kwetsbaar en steeds meer in staat van de dood. Uiteindelijk is er het besef dat sommige lijnen verdwijnen of vervagen, maar vele lijnen voor altijd zichtbaar zullen blijven.
In de schaduw van..
Is vaak geïnspireerd op een werk van mijn artistieke familie
Waiting for godot
Twee werelden van twee zielen, die als maar wachten op iets dat zal komen of zal gebeuren, wat weten ze niet en op wie ze wachten weten ze ook niet al verlangen ze wel naar iemand en hopen die persoon ooit weer te ontmoeten. Terwijl ze wachten, bouwen ze hun innerlijke tijd om hun heen waarin de herinneringen en verlangens voorbij komen en weer verdwijnen of vervagen. Ze weten dat buiten deze randen een tijd is waarin ze zullen sterven, een zinloze tijd waarin ze elkaar nooit zullen ontmoeten. Maar binnen de innerlijke tijd worden ze ook steeds ouder en hebben ze geen besef van de tijd en weten ze dat het wachten misschien ook zinloos is. Maar verder gaan is dat misschien nog wel veel meer.
What where
Twee personen die los van elkaar op zoek zijn naar hun verloren tijd, naar hun onbereikbare liefde. Ze dwalen vanuit werkelijke tijd steeds naar de innerlijke tijd, hun paden doorkruisen elkaar maar ze komen elkaar nooit tegen. Door de tijd worden ze steeds ouder en hun herinneringen vervagen. Uiteindelijk bouwen ze een muur om zich heen om hun herinneringen te beschermen tegen de alles verdoemende tijd. Maar ook hier kunnen ze niet vechten tegen deze vijand.